Nel últimu terciu del sieglu I enantes de Cristo, l'emperador César Augusto entama les campañes contra los pueblos del norte de la Península Ibérica: Cántabros, Astures y Galaicos.

Sobro esti tresfondu hestóricu, y nel territoriu d'Asturies desenvuélvese «La Noche Celta». La guapa Maeve, descendiente d'una antigua castra del solar astur, Virio, el mozu albión fíu de Nícer el ferreru, y Silo, el bardu acabante de llegar, son los personaxes que verán entetexíu'l so destín ente dos fiestes del solsticiu de branu - el tiempu d'un añu - nel escenariu del Castro de Cuaña.

Un castro de Cuaña, soñau y recreáu pel autor, qu'a la vera'l ríu Navia, vive'l pasamentu d'un mundu que llucha por sobrevivir énte la nueva era que yá aporta.